UNECEregelingen

UNECE-regelingen zijn uniforme technische voorschriften die zijn ontwikkeld onder de Verenigde Naties Economische Commissie voor Europa (UNECE). Ze hebben tot doel handel te vergemakkelijken, en de veiligheid en milieu-prestaties van motorvoertuigen en aanverwante uitrusting te verbeteren door harmoniseerde normen te bieden die nationale regels kunnen vervangen of aanvullen.

De regelgevende basis bestaat uit twee belangrijke verdragen. Het Verdrag van 1958 (een van de uniforme technische voorschriften voor voertuigen van categorie M, N en O) leidt tot zogenaamde UN-regelingen. Het Verdrag van 1998 over de totstandbrenging van Global Technical Regulations (GTR) voor wheeled vehicles en onderdelen voorziet in wereldwijde technischerichtlijnen. De UN-regelingen en GTR worden ontwikkeld en onderhouden door werkgroepen onder WP.29, de World Forum for Harmonization of Vehicle Regulations. Lidstaten kunnen deze regelingen aannemen en toepassen in nationale wetgeving; de EU implementeert veel UN-regelingen via EU-verordeningen en -richtlijnen.

Inhoudelijk bestrijken de regelingen gebieden zoals voertuigveiligheid (remmen, verlichting, inzittendenbescherming), milieuprestaties (uitstoot en geluid), uitrusting en onderdelen (bijv. banden, bevestigingssystemen) en voorschriften voor fabrikage en conformiteitscontrole. De regelingen dienen ook procedures voor testmethoden en productiecontrole vast te leggen.

Effect en toepassing: veel landen buiten de UNECE-regio kiezen ervoor om de UN-regelingen te erkennen of te implementeren, wat wederzijdse erkenning van goedkeuringen bevordert en internationale handel in voertuigen vergemakkelijkt. Non-signatories zijn niet verplicht de regelingen te volgen, maar markttoegang en concurrentievergelijking worden daarmee beïnvloed.