UMLklasdiagrammen

UML-klassendiagrammen zijn een type diagram uit de Unified Modeling Language (UML) dat de statische structuur van een software- of informatiesysteem vastlegt. Ze tonen klassen met hun attributen en operaties, en de relaties tussen deze klassen. Het doel is om het ontwerp op een abstract niveau te beschrijven, zodat ontwerpers en ontwikkelaars de onderdelen en hun afhankelijkheden begrijpen. Ze worden veel gebruikt tijdens het ontwerp- en specificatieproces, bij documentatie en ter communicatie met belanghebbenden.

Belangrijke elementen zijn onder meer klassen, attributen (met types) en operaties (met parameters en returntypes). Zichtbaarheid met symbolen (+, -, #, ~) geeft aan wie de leden kan zien. Een klasse wordt meestal weergegeven als een rechthoek verdeeld in drie vakken: naam, attributen en operaties. Interfaces en abstracte klassen kunnen worden gemarkeerd met stereotypes zoals <<interface>>.

Relaties tussen klassen omvatten: associaties (met rollen en multipliciteiten zoals 1, 0..*, 1..*), aggregatie en compositie (deel-van-relaties; open diamant bij aggregatie, gevulde diamant bij compositie). Generalisatie (erfelijkheid) en realisatie (een klasse die een interface implementeert) worden weergegeven met lijnen; realisatie gebruikt meestal een onderbroken lijn met een open driehoek aan het eind.

Toepassingsgebied en overwegingen: klassendiagrammen dienen vooral voor het vastleggen van statische structuur en ontwerpkeuzes, niet voor gedrag of runtime-effecten. Ze helpen bij communicatie, documentatie en codegeneratie of reverse engineering, maar kunnen bij grote systemen snel complex worden; het is belangrijk om het juiste detailniveau te kiezen en diagrammen modulair te houden.