Tijdsdaling

Tijdsdaling is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de afname van een hoeveelheid over de tijd aan te duiden. Het kan slaan op fysieke verschijnselen zoals verval of demping, maar ook op economische waarden of informatiesystemen waarin een hoeveelheid kleiner wordt naarmate de tijd verstrijkt, soms onder invloed van externe inputs of ruis. In de natuur- en technische wetenschappen komt tijdsdaling vaak voor in processen die afnemen met een karakteristieke tijdsconstante.

Veel tijdsdalingsprocessen worden gemodelleerd met een tijdconstante τ, waarbij de hoeveelheid Q(t) op tijd t afneemt volgens Q(t) = Q0 e^{-t/τ}. Hierbij geldt: sneller dalen bij kleinere τ, en de helft van Q bij t1/2 = τ ln 2. Dit geldt in diverse domeinen, zoals radioactief verval en dempingsmechanismen in elektronica, waar signalen of responsen in de loop van de tijd verzwakken, en in farmacokinetiek waar concentraties in het lichaam afnemen.

In de financiële wereld verwijst tijdsdaling vaak naar de vermindering van de waarde van een instrument door het verloop van de tijd, bekend als theta. Opties verliezen waarde naarmate de expiratiedatum dichterbij komt, terwijl alle andere factoren gelijk blijven.

Belangrijk is dat tijdsdaling niet altijd exponentieel is; sommige processen volgen lineaire afname of meer complexe modellen afhankelijk van input, inflow en feedback. Tijdsdaling is daarom een breed begrip dat per vakgebied toepassingsspecifieke modellen en interpretaties kent.