Tapdensiteit

Tapdensiteit is de apparent density van een poeder nadat het in een meetcilinder door een gestandaardiseerd aantal tikken is samengepakt. Het wordt uitgedrukt in massa per volume-eenheid, meestal in g/mL of g/cm³. Tapdensiteit geeft een maat voor hoe dicht het poeder kan samenpakken onder mechanische invloed, zoals tijdens opslag, transport en verwerking.

Meetmethode: een bekende massa poeder wordt in een meetcilinder gedaan. De cilinder wordt herhaaldelijk getikt met een gestandaardiseerd tappingsapparaat totdat het volume geen significante verandering meer vertoont. De tapdensity is vervolgens de verhouding van de gebruikte massa tot het uiteindelijke getapte volume. Vaak wordt meerdere metingen uitgevoerd om een betrouwbare gemiddelde waarde en spreiding te verkrijgen.

Betekenis en toepassingen: tapdensiteit is een relevante parameter voor de verwerking en formulering van poeders. Ze heeft invloed op dosering, vulling van tablestten of capsules, en op eigenschappen zoals strijk- en vloei-eigenschappen. In de farmaceutische industrie wordt tapdensiteit gebruikt bij het kiezen van geschikte excipienten en bij het voorspellen van compressiegedrag en uniformiteit van gewicht. In keramiek, metallurgie en materialenonderzoek helpt het bij het schatten van vul- en stapelgedrag in bakken en silo’s.

Invloedrijke factoren: de tapdensiteit hangt af van kenmerken zoals deeltjesgrootte en -verdeling, vorm en ruwheid, vochtgehalte, porositeit en aanwezigheid van fijne stofjes. Ook aanwezigheid van statische elektriciteit en vocht kan de samenstelling en de maatgevende dichtheid beïnvloeden. Het begrip vereist vaak standaardisatie van meetomstandigheden en herhaalbaarheid voor betrouwbare vergelijkingen.

---