Taalspecificaties

Taalspecificaties zijn formele documenten die de vereisten voor een taal binnen een project vastleggen. Ze dienen als basis voor vertaling, lokalisatie en contentmanagement en zorgen voor consistente taaluitingen over alle kanalen en markten.

Een taalspecificatie bevat meestal de taalcode en regionale variant (bijv. nl-NL, nl-BE), orthografie en interpunctie, grammaticale regels, zinsbouw en registers, en terminologiebeheer.

Verder omvatten ze woordenschat en terminologiebeheer: goedgekeurde vertalingen, termbeheerlijsten, afkortingen, leenwoorden en brandingtermen.

Procesmatig dienen taalspecificaties als leidraad voor vertaaldiensten, vertaalgeheugen en post-editing van machinevertaling, en worden gevolgd door QA-controles op terminologie en orthografie.

Deliverables zijn glossaries, style guides, en uitleverformaten zoals XLIFF, XML of JSON.

Standaarden en praktijken variëren per sector, maar veel organisaties koppelen taalspecificaties aan internationale normen en interne brandingregels. Goed beheerde taalspecificaties verminderen herwerk, versnellen localization workflows en verbeteren de gebruikerservaring door coherente taal en cultuur.