Sensorbeelden

Sensorbeelden zijn beelden die ontstaan uit de meting van een of meer sensoren en dienen als basis voor digitale beeldvorming. De term wordt gebruikt in onder meer fotografie, remote sensing, medische beeldvorming en industriële inspectie. Een sensorbeeld kan enkel- of meervoudig zijn: grijswaardenbeelden, kleurbeelden (bijvoorbeeld RGB uit een CMOS- of CCD-sensor) en multispectrum- of hyperspectrale beelden met meerdere spectrale banden. Daarnaast bestaan er thermische beelden uit infrarood sensoren en dieptebeelden of afstandsvelden uit time-of-flight of gestructureerd licht. Ook radarbeelden zoals SAR en 3D-beelden van LiDAR vallen onder sensorbeelden.

Acquisitie en kenmerken: sensorbeelden worden vastgelegd met camera- en afstandsensoren op satellieten, vliegtuigen, drones, voertuigen en in medische apparatuur. Belangrijke eigenschappen zijn ruimtelijke resolutie (hoe fijn de details), radiometrische resolutie (hoe gevoelig de sensor is voor verschillen in intensiteit) en spectrale resolutie (aantal en aard van de banden of golflengten). Geometrische nauwkeurigheid, vervormingen door lens en beweging, en radiometrische calibratie beïnvloeden de betrouwbaarheid van de beelden. Veel beelden vereisen georeferering zodat ze aan geografische coördinaten kunnen worden gekoppeld.

Verwerking: voorafgaande stappen omvatten radiometrische en geometrische correcties, ruisonderdrukking, beeldregistratie en mosaicking. Voorbeelden van gevorderde verwerking zijn pansharpening, klassificatie, en het extraheren van thema’s of objecten uit de data. Gegevens kunnen worden opgeslagen in formaten zoals GeoTIFF of RAW, vaak met bijbehorende metadata.

Toepassingen: sensorbeelden worden gebruikt voor kaarten en landgebruikstudies, milieumonitoring, landbouw (groei en stress), stedelijke planning, veiligheidstoepassingen en medische beeldvorming. Privacy- en ethische overwegingen spelen een rol bij beeldemitting en -gebruik.