Schakelingen

Schakelingen zijn configuraties van elektrische componenten die samen een bepaalde functie mogelijk maken door de stroom op een beoogde manier te leiden. In de elektronica beschrijven schakelingen hoe elementen zoals weerstanden, condensatoren, inductoren, diodes en spannings- en stroombronnen met elkaar verbonden zijn. De eenvoudigste schakelingen zijn seriële schakelingen, waarin alle componenten dezelfde stroom dragen en de spanningen optellen, en parallelle schakelingen, waarin dezelfde spanning geldt maar de stromen zich verdelen. Gecombineerde schakelingen combineren beide configuraties.

Analoge schakelingen verwerken continue signalen; digitale schakelingen werken met discrete spanningsniveaus (meestal 0 en 1). Digitale schakelingen gebruiken logische poorten en maken daarmee functies zoals EN, OF en NIET; geïntegreerde schakelingen realiseren steeds complexere functies.

Ontwerp en analyse van schakelingen berusten op wetten zoals de Kirchhoff-wetten en de Ohm-wet, en op modellering van componenten. Schematische tekeningen communiceren de opstelling van de onderdelen. Praktische aspecten zijn onder meer vermogen, toleranties, ruis, impedantie-afstemming en veiligheid. Prototyping gebeurt vaak op proefplaten (breadboards) of op printplaten (PCB's).

Toepassingen bevinden zich in consumentenelektronica, voedingen, communicatiemiddelen, voertuigen en industrieel beheer, maar ook als concept in besturings- en netwerksystemen. De term schakeling kan ook breder verwijzen naar verbindingen of schakelsystemen in technische, mechanische of besturingscontexten.