SDkaartstandaard

De SDkaartstandaard is een familie van flashgeheugenkaarten die worden gestandaardiseerd door de SD Association. Het doel is een gemeenschappelijke set specificaties die compatibiliteit mogelijk maken tussen apparaten zoals camera's, smartphones en laptops. De standaard definieert fysieke afmetingen, gegevensoverdrachtinterface, formaten en, in bepaalde gevallen, bestandsystemen en snelheidsclassificaties.

Fysieke formaten: de oorspronkelijke SD-kaart, plus miniSD en microSD. De microSD- en miniSD-versies zijn kleiner en kunnen in adapters in kaartslottosen voor standaardformaat geplaatst worden. De meeste moderne apparaten gebruiken microSD.

Capaciteit en generaties: SDSC (Secure Digital Standard Capacity) tot 2 GB; SDHC (High Capacity) van 2 GB tot 32 GB; SDXC (Extended Capacity) van 32 GB tot 2 TB; SDUC (Ultra Capacity) van 2 TB tot 128 TB. De hogere generaties impliceren meestal ook hogere snelheden en een aangepast bestandsysteem.

Bestandsystemen en compatibiliteit: SDSC en SDHC-kaarten gebruiken meestal FAT16/FAT32; SDXC en SDUC gebruiken vaak exFAT. De compatibiliteit met oudere apparaten hangt af van de hostcontroller en firmware; niet alle hosts kunnen alle types lezen, en sommige kunnen exFAT niet verwerken zonder drivers.

Snelheden en interface: de kaarten kunnen 1- of 4-bits brede dataoverdracht gebruiken. Snelheidsklassen omvatten de traditionele Class-n (Class 2/4/6/10), de UHS-snelheidsklassen U1 en U3, en de Video Speed Class (V10, V30, V60, V90). Nieuwere normen zoals SD Express maken gebruik van PCIe en NVMe voor hogere snelheden.

Beheer en organisatie: de SD Association beheert de normen en publiceert specificaties en logo’s voor compatibiliteit. De standaard is wijdverbreid in consumentenelektronica, en fabrikanten implementeren kaart- en slotcompatibiliteit die interoperabiliteit mogelijk maakt.