SBASsystemen

SBASsystemen (Satellite-Based Augmentation Systems) zijn satellietgebaseerde systemen die de prestaties van GNSS verbeteren door correctie- en integriteitsinformatie te verspreiden via geostationaire satellieten. Het doel is de nauwkeurigheid, beschikbaarheid en betrouwbaarheid van satellietnavigatie te verhogen, met name voor toepassingen in de luchtvaart, maritieme navigatie en landmeting.

De architectuur omvat referentiestations verspreid over een regio, een centraal controlesysteem dat correcties berekent en integriteitsinformatie genereert, uplinkstations die de data naar geostationaire satellieten sturen, en ontvangers in de gebruikersomgeving die de SBAS-correcties samen met GNSS-signalen verwerken.

SBAS-correcties bestaan uit pseudorangecorrecties en carrier-phase correcties, daarnaast geeft SBAS integriteitsgegevens en foutendetectie en uitsluiting om niet-betrouwbare satellieten buiten beschouwing te laten. De correcties worden via de geostationaire satellieten naar gebruikers verzonden en zijn beperkt tot het aangegeven gebied en de zenderdekking.

Enkele belangrijke SBAS-systemen zijn WAAS (Noord-Amerika), EGNOS (Europa), MSAS (Japan), GAGAN (India) en SNAS (China). Andere regio's werken aan of testen SBAS-achtige systemen.

Toepassingen omvatten vooral luchtvaartnavigatie, waar SBAS onder meer APV- en LPV-gebaseerde landingsprocedures mogelijk maakt; daarnaast worden SBAS-correcties gebruikt in landmeting, precisielandbouw en maritieme positiesystemen. De normen voor SBAS zijn opgesteld door internationale organisaties zoals ICAO en ITU, met regionale implementaties die onder lokale regelgeving vallen.