Querytechnieken

Querytechnieken, in informatica en informatieopslag, verwijzen naar de methoden en processen om een zoekvraag te vormen, te verwerken en te evalueren om relevante informatie te vinden in een database, een zoekmachine of een informatieopslag. Ze omvatten zowel gebruikersgerichte manieren om intentie en trefwoorden te verduidelijken als systeemgerichte technieken voor efficiëntie en nauwkeurigheid.

Formulering en interpretatie: Queries kunnen natuurlijk taalgebruik omvatten of gestructureerde queries zoals SQL, SPARQL of veldspecifieke zoekopdrachten. Veelvoorkomende operatoren zijn AND, OR, NOT, en het gebruik van aanhalingstekens voor frasequeries. Truncatie en wildcardtekens helpen varianten te vinden.

Verwerking en uitbreiding: Om de zoekresultaten te verbeteren kunnen queries worden uitgebreid met synoniemen, stemming of lemmatization en verwante termen. Stopwoorden worden vaak verwijderd om de efficiëntie te verhogen. Nabijheidsqueries maken mogelijk dat woorden dichter bij elkaar voorkomen in documenten.

Ranking en modellering: Informatieopslag gebruikt rankingmodellen zoals BM25, probabilistische modellen of taalmodellering. Geavanceerde systemen gebruiken vectorruimte-modellen of embeddings, en learning-to-rank-technieken.

Optimalisatie en infrastructuur: Indexering met een omgekeerde index, termfrequentie en documentfrequentie; query-planning, caching en distributie. Autocomplete en querysuggesties verbeteren de gebruikerservaring. Voor gestructureerde talen zoals SQL/SPARQL geldt ook optimalisatie van joins en selecties.

Gebruikersinteractie en evaluatie: Gebruikersvoorkeuren, sessiecontext en afstemming via relevantiefeedback of pseudo-relevantiefeedback. Metingen zoals precisie, recall, MAP en nDCG bepalen de effectiviteit.