Polspositie

Polspositie is de houding of orientatie van het polsgewricht ten opzichte van de onderarm en de hand. Ze wordt bepaald door de stand in flexie en extensie (buiging en strekking), de radialendeviatie en ulnaire deviatie (kanteling naar duimzijde of pinkzijde) en, indien van toepassing, de rotatie van de onderarm. De polspositie beïnvloedt functies zoals grip en de spanning op pezen en zenuwen, waardoor het een belangrijk aandachtspunt is in klinische diagnostiek, revalidatie en ergonomie.

In de klinische praktijk wordt vaak gesproken van een functionele of neutrale polspositie. Een neutrale polspositie houdt doorgaans in dat de pols in lijn ligt met de onderarm met een lichte extensie en minimale deviatie, zodat pezen en zenuwen in een gunstige lengte staan en de handfunctie behouden blijft. Bij immobilisatie, zoals bij fracturen of na chirurgie, wordt vaak gekozen voor een polspositie die zo veel mogelijk de functionaliteit ondersteunt en de genezing bevordert.

Beoordeling van polspositie gebeurt zowel bij lichamelijk onderzoek als met meetinstrumenten zoals een goniometer die hoeken van flexie-extensie en deviatie vastlegt. Het begrijpen van de polspositie is relevant voor behandelingen in orthopedie, fysiotherapie en ergotherapie, en voor preventie van klachten bij dagelijkse activiteiten, werk en sport. In ergonomische praktijken wordt gestreefd naar een neutrale polspositie om belasting en risico op aandoeningen zoals tendinopathieën en neuropathieën te verminderen.