Polijstschijven

Polijstschijven zijn schijven die worden gebruikt bij polijsten en afwerking van oppervlakken. Ze worden bevestigd aan polijstmachines, tangenzagen, hoekenflinders of boormachines en werken samen met polijstmiddelen om een gladde, reflecterende afwerking te bereiken op metalen, kunststof, hout, steen en composietmaterialen. De keuze van een polijstschijf hangt af van het gebruikte materiaal en de gewenste afwerking; doorgaans doorloop je een proces van grof naar fijn.

De samenstelling van polijstschijven bestaat uit korund of andere abrasive korrels die aan een backing zijn bevestigd. Backings kunnen papieren, textiel of kunststof zijn, soms met een dempinglaag van schuim voor een betere conformiteit en afwerking. Veelgebruikte materialen zijn aluminiumoxide (algemeen), siliciumcarbide (sneller en beter voor hardere materialen), en bij langere levensduur keramische of zirconia-korund. Voor extreem harde materialen kan een diamantcoating worden toegepast. De korrelgrootte bepaalt de aggressiviteit en het soort finish: grof voor materiaaldelimitation, fijn voor een glanzende oppervlakte.

Er zijn verschillende soorten polijstschijven, onder meer zelfklevende (klittenband) en schroef-/veegbevestiging voor snelle verwisseling. Diameter en dikte variëren meestal tussen kleine diameters (rond 75–150 mm) en verschillende diktes; open- of gesloten coating kan de stofbelasting en hechting beïnvloeden. Sommige schijven hebben een open coating om vervuiling (loading) tegen te gaan.

Bij het gebruik moet men de juiste korrelkeuze en backing selecteren, eerst met een grovere korrel starten en daarna naar fijnere korrels gaan, altijd met passende polijstmiddelen en behoorlijke koeling. Veiligheid, zoals oogbescherming en ademhalingsbescherming, is essentieel. Polijstschijven kennen een beperkte levensduur en dienen bij beschadiging tijdig te worden vervangen.