Overholdelsesstatus

Overholdelsesstatus is het begrip dat aangeeft in hoeverre een actor voldoet aan geldende regels, verplichtingen of normen. Het kan slaan op naleving van wetten en regelgeving, contractuele bepalingen, beleidsregels of maatschappelijke normen. De status kan op verschillende niveaus voorkomen, zoals organisatie-, afdeling- of individuele naleving.

De beoordeling van overholdingsstatus kan zowel kwantitatief als kwalitatief plaatsvinden. Veelvoorkomende aanduidingen zijn compliant, non-compliant of partially compliant, eventueel met een aanduiding van de mate waarin verbetering nodig is. Methoden voor evaluatie omvatten audits, inspecties, certificates, tests, monitoring van sleutelindicatoren en de geschiedenis van incidenten. Data kunnen afkomstig zijn uit regulatorische rapportages, interne controles, externe beoordelingen of third-party audits.

Toepassingsgebieden zijn onder meer bedrijfsnaleving (financiële sector, milieu, gegevensbescherming), openbare administratie (criteria voor uitkeringen of vergunningen), import en export, arbeids- en veiligheidsnormen en anti-wetsystemen zoals anti-wlemsel- controles. In elk domein bepaalt de context welke normen gelden, hoe streng de beoordeling is en hoe vaak her-evaluatie plaatsvindt.

Gebruiksdoelen van de overholdelsesstatus omvatten risicobeheer, nalevingsrapportage, due diligence en transparantie richting toezichthouders en stakeholders. Beperkingen zijn onder andere subjectiviteit, veranderende normen en beperkte middelen. Verbeteringen komen vaak door versterking van interne controles, opleiding, regelmatige audits en geautomatiseerde monitoring.