Opslokken

Opslokken is een Nederlands werkwoord met meerdere betekenissen. Letterlijk betekent opslokken het volledig wegslikken of in één keer doorslikken van voedsel of drank. Daarnaast wordt opslokken ook in figuurlijke zin gebruikt: iets absorberen, verzwelgen of volledig overnemen, zoals aandacht, tijd of een gebied dat door een gebeurtenis of proces wordt opgeslokt.

Letterlijk gebruik komt vaak voor bij eten en drinken: bijvoorbeeld “Hij slokte de soep op” of “Ze slikte snel een glas water op.” Het voltooid deelwoord is opgeslokt, zoals in “De rivier heeft het dorp opgeslokt.” De vorm is een prefixwerkwoord met de stam slok-: ik slok op, jij slokt op, hij slokt op, wij slokken op, jullie slokken op, zij slokken op.

Figuratief kan opslokken betekenen dat iets of iemand volledig wordt opgenomen door een groter geheel: bijvoorbeeld “De aandacht werd opgeslokt door het nieuws” of “De tijd wordt opgeslokt door eindeloze vergaderingen.” In dergelijke contexten heeft het woord vaak de connotatie van overname, overheersing of verdrinking in veel voorkomen.

Etymologie en verwante uitdrukkingen: het woord is afgeleid van op- (op) en slokken (slikken). Het woord verschijnt in zowel tegenwoordige als verleden tijdsvormen en heeft in de voltooide tijd het participium opgeslokt. Synoniemen hangen af van de context: letterlijk inslikken, wegslikken; figuurlijk absorberen, verzwelgen. Het kan ook benadrukken hoe een proces of gebeurtenis alles in zijn omgeving in één keer overneemt.