Ontwerptaal

Ontwerptaal is een samenhangend geheel van ontwerpprincipes, beslissingen en conventies dat een product of merk een consistente uitstraling en interactief gedrag geeft. Het omvat zowel visuele als interactieve en taalkundige elementen en beschrijft hoe gebruikers het systeem waarnemen, interpreteren en ermee communiceren.

De ontwerptaal bestaat uit verschillende lagen: de visuele taal (typografie, kleur, lay-out, iconografie), de interactie- of gedrags taal (navigatiepatronen, micro-interacties, animaties, feedbackmechanismen), en de inhoudelijke of taalkundige taal (tone of voice, labeling, copywriting). Soms wordt ook de structurele of semantische taal genoemd, die informatiearchitectuur en toegankelijkheidsnormen omvat.

Een ontwerptaal wordt doorgaans verankerd in een ontwerpsysteem of stijlhandleiding, en wordt onderhouden met een governance-model, een componentbibliotheek en documentatie. Het vormt een communicatiemiddel tussen ontwerpers, ontwikkelaars en productteams en zorgt voor reuse en kwaliteit. Het is nauw verwant aan, maar niet identiek aan, de merktaal; de merktaal richt zich meer op verbaal en visueel communiceren buiten productgebruik, terwijl de ontwerptaal de interne en gebruikersgerichte uitingen regelt.

Het doel is consistente gebruikerservaring, kortere doorlooptijden, betere toegankelijkheid en merkherkenning. Een sterk ontwerptaal vereist regelmatige evaluatie en bijstelling op basis van gebruikersinzichten en technologische veranderingen; zonder governance kan het verouderd raken of leiden tot overconstraining.