Oevergebieden

Oevergebieden zijn zones langs waterlichamen zoals zeeën, rivieren en meren waar land en water elkaar ontmoeten. Ze omvatten onder meer stranden, duinen, estuaria, rivieroevers, uiterwaarden en moerassen. Door hun ligging zijn oevergebieden plekken van voortdurende verandering, beïnvloed door getijden, golfslag, stromingen, sedimentatie en erosie, evenals door menselijke activiteiten. In estuaria kan zout- en zoetwatergemengde omstandigheden voorkomen, wat de structuur en productiviteit van het gebied sterk bepaalt.

Ecologisch belang: oevergebieden bieden habitat aan tal van planten en dieren, dienen als foerageer- en broedplaatsen voor vogels, vissen en ongewervelde dieren, en leveren ecosysteemdiensten zoals waterzuivering, opslag van regen- en overstromingswater, en recreatieve mogelijkheden.

Beheer en gebruik: het gebied is vaak in eigendom en beheer verdeeld tussen overheden, waterschappen en private eigenaren. Behoud en bescherming vereisen landschapsplannen, kustverdediging (dijken, duinen, dammen) en natuurgerichte maatregelen zoals oeverherstel en natte zones. Ruimtelijke planning tracht veiligheid te combineren met behoud van biodiversiteit en recreatieve waarden.

Bedreigingen en aanpak: klimaatverandering, stijgende zeespiegel, verwoesting van habitats, verontreiniging, onttrekking van water en bodemdaling kunnen de functies van oevergebieden onder druk zetten. Oplossingen omvatten adaptieve kustzorg, dynamische dijkconcepten en herstel van de natuurlijke wisselwerking tussen land en water.