NieuwCaledonië

Nieuw-Caledonië is een Franse collectivité sui generis in de zuidwestelijke Stille Oceaan. Het gebied bestaat voornamelijk uit Grande Terre, het grotere eiland, en de eilandengroepen Loyalty Islands (Lifou, Maré en Ouvea) plus het Île des Pins. De oppervlakte bedraagt ongeveer 18.575 km². De hoofdstad en belangrijkste havenstad is Nouméa.

Bestuurlijk gezien geniet Nieuw-Caledonië een bijzondere autonomie binnen Frankrijk. Sinds het Verdrag van Nouméa in 1998 heeft de regio een eigen wetgevingsapparaat en bevoegdheden op uiteenlopende terreinen, terwijl Frankrijk als soevereine staat blijft optreden in buitenlandse zaken en defensie. In de loop der jaren zijn meerdere onafhankelijkheidsreferenda gehouden (2018, 2020 en 2021) waarin de meerderheid koos om deel uit te maken van Frankrijk, met onderhandelde stappen richting meer autonomie.

Bevolking en cultuur: de bevolking wordt gevormd door Kanak-indigen, mensen van Europese afkomst en andere gemeenschappen. De Kanak-cultuur blijft een belangrijk deel van het identiteitsspectrum, met traditionele muziek, kunst en gerechten zoals bougna. De officiële taal is Frans; naast Frans worden Kanak-talen nog gesproken. De bevolking telt circa 270.000 tot 290.000 inwoners.

Economie en milieu: de economie draait sterk op nickelerts mijnbouw, die een grote exportstroom vormt en een belangrijke werkgever is. Toerisme groeit als sector, met aantrekkelijke kusten, koraalriffen en natuurparken. Het unieke verband tussen ultramafische bodems en hoogendemische plantensoorten, waaronder iconische vogels zoals de rijstvogelachtige kagu, draagt bij aan de biodiversiteit en milieuzorg in het gebied.