Nickelvrije

Nickelvrije (nikkelvrije) producten refereren aan materialen die geen nikkel bevatten of waarvan nauwelijks nikkel vrijkomt bij huidcontact. De term wordt veel gebruikt voor sieraden, horloges, brillenframes en andere voorwerpen die direct op de huid dragen. Een nikkelallergie is een van de meest voorkomende oorzaken van contacteczeem wereldwijd, en zelfs kleine hoeveelheden nikkel kunnen bij gevoelige personen irritatie veroorzaken.

Om nikkelvrij te zijn, kiezen fabrikanten vaak voor materialen die van nature weinig of geen nikkel bevatten, zoals titanium, niobium, bepaalde legeringen van roestvrij staal met lage nikkelafgifte, chirurgisch aluminium, keramiek en sommige kunststoffen. Ook coatings zoals goud- of rhodiumplating of meerdere lagen coatings worden toegepast om een oppervlakte te creëren die nikkel tegenhoudt. Coatings kunnen echter slijten of beschadigen, waardoor mogelijk onderliggende nikkel aan de oppervlakte komt.

Verificatie en etikettering: in veel regio’s wordt de afgifte van nikkel gereguleerd om huidcontact te beperken; producten kunnen labels dragen zoals "nikkelvrij" of "nikkelgetest". De meest gebruikelijke testmethoden om nikkelafgifte te beoordelen zijn de dimethylglyoxime-test (DMG) en de EN 1811-norm, waarmee de hoeveelheid nikkel die van een oppervlak vrijkomt, wordt bepaald. Let op: een label zoals "nikkelvrij" garandeert niet dat elke gevoelige persoon zonder reactie blijft; bij ernstige allergieën kan tested en gecertificeerde aanschaf verstandig zijn, en soms is een patchtest nuttig.

Zie ook: Nickelallergie, EN 1811, Nikkelregelgeving, Hypoallergene materialen.