Kledingetiketten

Kledingetiketten zijn labels die aan kledingstukken bevestigd zijn en informatie geven over samenstelling, verzorging en oorsprong. Ze helpen consumenten om kleding op de juiste manier te onderhouden en te begrijpen wat het materiaal precies inhoudt.

Een typisch etiket bevat meestal informatie over vezelinhoud (het percentage van elke vezelsoort), verzorgingsinstructies (wassen, bleken, drogen, strijken en professionele reiniging) en maat. Daarnaast kan het etiket de naam en het adres van de fabrikant of importeur bevatten, en soms het land van herkomst. Sommige etiketten vermelden ook aanvullende codes of productinformatie.

Verzorgingssymbolen bestaan uit pictogrammen die aangeven wat wel en niet is toegestaan bij het onderhoud van het kledingstuk. Voorbeelden zijn veiligheidsvoorschriften over wassen bij een bepaalde temperatuur, het al dan niet mogen bleken, drogen in de droogtrommel, strijktemperatuur en eventuele vereisten voor professionele reiniging. Deze symbolen helpen consumenten om het kledingstuk correct te behandelen, ook als tekstinstructies ontbreken of een taalbarrière bestaat.

Wettelijk kader: in de Europese Unie gelden regels voor textile etikettering die bepalen welke informatie verplicht op het etiket moet staan. De richtlijnen richten zich op de vezelinhoud en de identiteit van de verantwoordelijke leverancier of producent, en in veel gevallen ook op het land van herkomst. Doel is transparantie en consumentenbescherming.

Praktische kenmerken en tips: controleer bij aankoop altijd het etiket op essentiële informatie, bewaar het label totdat het artikel niet meer in gebruik is, en volg de verzorgingsinstructies om schade en krimpen te voorkomen. Online en fabrikantenlabels kunnen aanvullende duurzaamheid- of onderhoudsinformatie bieden, soms via QR-codes of RFID-tags.