Kalibratieprocedure

Een kalibratieprocedure is een gestructureerde methode om de nauwkeurigheid van een meetinstrument of -systeem te bepalen en waar nodig correcties toe te passen. Het doel is traceerbaarheid, betrouwbaarheid en reproduceerbaarheid van meetresultaten.

Bij kalibratie wordt een referentiemateriaal of -standaard gebruikt met bekende waarde en bijbehorende onzekerheid. De procedure is doorgaans vastgelegd in documentatie en uitgevoerd volgens normen en richtlijnen, bijvoorbeeld ISO/IEC 17025, en vindt vaak periodiek plaats afhankelijk van gebruik, omgeving en regelgeving.

Een typische kalibratieprocedure omvat: planning en afstemming met betrokkenen; opstelling van de referenties en controle van de omgeving; uitvoering van metingen bij meerdere referentiewaarden; berekening van afwijkingen en, indien van toepassing, correctiefactoren of kalibratiecurven; validatie door aanvullende metingen ter verifiëring; en registratie in een kalibratiecertificaat.

Kalibratie kan intern of extern uitgevoerd worden, in-lab of on-site, en kan statisch of dynamisch zijn of gedeeltelijk/volledig, afhankelijk van het type instrument en toepassing.

Het kalibratiecertificaat documenteert het instrument, gebruikte referenties, de vastgestelde afwijkingen, meetonzekerheden, traceerbaarheid, kalibratiedatum en vervaldatum. Daarnaast kan het certificaat gebruikte methoden, meetpunten en aanbevelingen bevatten.

Kalibratie is essentieel voor kwaliteitsmanagement, compliance en veiligheid. Het ondersteunt betrouwbare data, productkwaliteit en naleving van regelgeving in sectoren zoals productie, laboratoria en automatisering.