Kabeldraden

Kabeldraden zijn geleiders die bestaan uit meerdere dunne draadjes die samen één geleider vormen. Door stranding krijgen kabeldraden een hogere flexibiliteit en mechanische sterkte dan massieve draden met dezelfde doorsnede, wat vooral belangrijk is in kabels die veel gebogen worden of beweging ondervinden. De meest gebruikte materialen zijn koper en aluminium. Koper biedt lage elektrische weerstand en goede treksterkte, terwijl aluminium lichter en goedkoper is maar een hogere weerstand heeft, waardoor bij gelijke stroom een grotere dwarsdoorsnede vereist kan zijn.

Geleiders kunnen ongeïsoleerd zijn of voorzien van isolatie en een buitenmantel. In veel kabels bevindt zich daarnaast een extra mantel tegen beschadiging, vocht of elektromagnetische interferentie. De keuze voor isolatie en mantel hangt af van de toepassing, omgeving en temperatuur- en spanningsklasse.

Constructie en verwerking: het basismateriaal wordt tot de gewenste draaddiameter getrokken en geanneald om de ductiliteit te behouden. De draden worden daarna samengebracht tot strengen (stranding), waardoor de geleider flexibeler en robuuster wordt. Vervolgens wordt isolatie rondom de streng aangebracht, en vaak ook een buitenmantel of extra lagen voor bescherming en duurzaamheid.

Toepassingen: kabeldraden komen veel voor in huishoudelijke voedingskabels, industriële bekabeling, kabels in apparaten en voertuigen, en in telecommunicatie toepassingen waarbij geleidende paren of spirale strengen nodig zijn.

Zie ook: Stranded wire, Geleider, Draad, Kabel.