Invangen

Invangen is een Nederlands werkwoord met de betekenis “in een val, omsluiting nemen” of “vangen door in te sluiten of te omsluiten”. Het wordt vooral gebruikt in contexten zoals wildbeheer, jacht en bestrijding van overlast, maar ook in informatieve of descriptieve teksten over vangst- of 捕beheersing. De handeling kan zowel betrekking hebben op dieren als op mensen of situaties, waarin iemand of iets in een afgesloten ruimte wordt gevangen.

De vorm is afgeleid van het wortel vang- (vangen) met het voorvoegsel in-, waarmee de nadruk op het in-heten of insluiten van het doel ligt. In het Duitse taalgebied bestaat een vergelijkbare term einfangen, waarnaar invangen in conceptuele zin verwant kan zijn; in het Engels is er een vergelijkbare betekenis met to ensnare of to trap.

Invangen is relatief formeel of technisch van toon en komt minder vaak voor in alledaagse spreektaal, waar men eerder vangen of op een andere manier van vangst spreekt. Het woord wordt vaker aangetroffen in rapportages, beleidsdocumenten, wetenschappelijke beschrijvingen of nieuwsberichten over vangst en controle.

Voorbeelden: “De vos werd in een val gevangen.” “De politie probeerde de verdachte in te vangen.” Het begrip kan ook figuurlijk worden toegepast, bijvoorbeeld in zinsneden als “een strategie om een tegenstander in te vangen.”