Inclinatie

Inclinatie is de hoek waarmee een object of bewegend oppervlak ten opzichte van een referentievlak is gekanteld. De inclinatie wordt uitgedrukt in graden of radialen en geeft aan hoe sterk iets afwijkt van horizontaal of van een gekozen referentievlak.

In de wiskunde en astronomie komt het begrip op meerdere manieren voor. In de meetkunde kan de inclinatie de hoek zijn tussen een lijn en een vlak, of tussen twee vlakken. In de astronomie en ruimtevaart beschrijft de inclinatie van een baan de hoek tussen het baanvlak en een referentievlak, meestal de ecliptica of het equatoriaal vlak. Een baan met i = 0° ligt in hetzelfde referentievlak; i = 90° betekent een loodrechte baan.

In de aardwetenschappen en de bouw verwijst inclinatie vaak naar de helling van het terrein of een oppervlak. Dit wordt vaak uitgedrukt als een hellingshoek in graden of als een procentuele helling (grade). Hellingen worden gemeten met instrumenten zoals clinometers, inclinometers of hellingsmeters. De inclinatie van het terrein heeft directe gevolgen voor drainage, erosie en constructie-veiligheid.

Op aarde speelt ook de inclinatie van de aardas een rol: de obliquiteit, die ongeveer 23,4° bedraagt en over lange tijdsperioden varieert. Deze variatie beïnvloedt klimaat en seizoenen. In de techniek en bouw is het belangrijk om de juiste inclinatie te waarborgen bij de aanleg van wegen, muren, machines en andere constructies, zodat functies en stabiliteit gegarandeerd zijn.