INRmetingen

INRmetingen zijn metingen van de International Normalized Ratio (INR), gebruikt om de bloedstolling te volgen bij patiënten op antistollingsbehandeling. De INR is een gestandaardiseerde verhouding van de protrombinetijd (PT) van de patiënt ten opzichte van een normreferentie, gecorrigeerd met de International Sensitivity Index (ISI) van het gebruikte tromboplastine. Deze standaardisatie maakt INR-waarden vergelijkbaar tussen laboratoria.

In klinische praktijk wordt INR met name gebruikt om de dosering van vitamine K-antagonisten zoals warfarine aan te passen. Doel-INR-waarden variëren met de aandoening: vaak 2,0 tot 3,0 voor atriumfibrilleren of tijdelijke indicaties, en soms 2,5 tot 3,5 bij mechanische hartkleppen. Een INR buiten de doelrange kan duiden op teveel of te weinig antistolling.

Factoren die de INR kunnen beïnvloeden zijn leverfunctie, vitamine K-inname, interacties met medicijnen, acute ziekte en eet- of vochtinname. Pre-analytische factoren zoals het bloedmonster en de analyseperiode spelen eveneens een rol.

INRmetingen kunnen plaatsvinden in laboratoria op basis van veneus plasma, maar ook bij point-of-care-apparatuur met capillair bloed. Monitoring met INR is bedoeld voor vitamine K-antagonisten; bij direct werkende orale anticoagulantia (DOACs) is INR-monitoring meestal niet toepasselijk. Kwaliteitscontrole en externe organisatieprogramma’s dragen bij aan betrouwbare INR-resultaten.