Golflengtegebied

Golflengtegebied is een term uit de fysica die verwijst naar een deel van het elektromagnetische spectrum dat gekenmerkt wordt door een bepaald bereik golflengten (λ) of bijbehorende frequenties (f = c/λ). De grenzen van wat als een golflengtegebied geldt, zijn niet universeel vastgelegd: ze hangen af van vakgebied en context. Het begrip wordt toegepast om functies en apparaten te ordenen en om te beschrijven welke interacties tussen golven en materie overheersen.

In de optische en nabij infrarood regio worden vaak de volgende indelingen gehanteerd: zichtbaar licht ongeveer 380–750 nanometer, nabij infrarood tot circa een halve tot een paar micrometer, en infrarood tot millimetergolflengten. In het radiogebied liggen de golflengten aanzienlijk langer, variërend van tientallen centimeters tot kilometers; daartussen vallen de microgolven (ongeveer 1 millimeter tot enkele tientallen centimeters). De hoofdklassen zijn radiogolven, microgolven, infrarood, zichtbaar, ultraviolet, röntgen en gammastraling, die elk eigen toepassingen en detectoren hebben.

Verschuivingen in de grenzen zijn gebruikelijk; de indeling is vooral praktisch. De relatie tussen golflengte en frequentie is via f = c/λ, met c de lichtsnelheid in vacuüm. Golflengtegebieden bepalen welke detectoren, absorptie- en transmissiemethoden geschikt zijn, en spelen een sleutelrol in onder andere spectroscopie, aardobservatie en communicatie.