aardobservatie

Aardobservatie is het systematisch waarnemen en analyseren van de aarde met sensoren die zich buiten het oppervlak bevinden. Deze waarnemingen gebeuren voornamelijk via remote sensing met satellieten, vliegtuigen en drones, en worden aangevuld met in-situ metingen en geospatiale analyse (GIS). Het vakgebied omvat data-acquisitie, verwerking, interpretatie en toepassingen.

Technieken en bronnen draaien om het meten van elektromagnetische straling in verschillende golflengten (multispectrum- en hyperspectrale beelden, infrarood, radar) en LiDAR. De verkregen data worden geanalyseerd en gevisualiseerd in kaarten en tijdreeksen, met taken als beeldclassificatie, change detection en modellering. Voorbeelden van datasets zijn Landsat, Sentinel-2/1 en MODIS, vaak beschikbaar via open data onder programma’s als Copernicus van de Europese Unie.

Toepassingen omvatten land-gebruiksmonitoring en landbouw, bosbouw en natuurbehoud, waterbeheer, stedelijke planning en infrastructuur, evenals rampenbeleid en klimaatonderzoek. Aardobservatie ondersteunt beleidsmakers, wetenschappers en bedrijfsleven bij monitoring, planning, risico-inschatting en snelle respons bij noodsituaties.

Uitdagingen zijn onder meer wolkbedekking, beperkingen in ruimtelijke en temporele resolutie, ruis en bias, en de toegankelijkheid en kosten van data. Interpretatie vereist vakkennis en validatie. Juridische en ethische overwegingen betreffen privacy, eigendom van data en licenties. Open-data-initiatieven en standaardisatie bevorderen transparantie en reproducibiliteit.