Gevasculariseerd

Gevasculariseerd is een term uit de biologie en geneeskunde die aangeeft dat een weefsel, orgaan of transplantaat voorzien is van een netwerk van bloedvaten. Een gevasculariseerd weefsel kan bloedcirculatie ontvangen, waardoor zuurstof en voedingsstoffen sneller beschikbaar komen en afvalstoffen beter kunnen worden afgevoerd. Dit is essentieel voor de overleving, groei en functie van het weefsel.

Gevasculariseerde weefsels ontstaan meestal via natuurlijke vasculaire processen zoals angiogenese, waarbij nieuwe bloedvaten uit bestaande vaten groeien, of via vasculogenese in de vroege ontwikkeling. In klinische toepassingen wordt gevascularisatie vaak doelbewust bevorderd door chirurgische technieken, bijvoorbeeld door transplantaten of reconstructieve flapweefsels direct met de bloedsomloop te verbinden. Doorgaans heeft gevasculariseerd weefsel een betere kans op overleving na transplantatie en een snellere genezing dan avasculair of minder goed gevasculariseerd weefsel.

De mate en kwaliteit van vascularisatie zijn klinisch relevant. In onderzoek en praktijk wordt vascularisatie beoordeeld met histologisch onderzoek (bijvoorbeeld vasculair-dichtheidsmetingen met markering van bloedvaten zoals CD31), en met beeldvormingstechnieken zoals contrastverbeterde CT of MRI, Doppler-ultrasound of perfusie-scans. In de geneeskunde wordt de term vaak gebruikt bij reconstructieve chirurgie, weefselengineering en tumorbiologie, waar de aanwezigheid van bloedvaten bepalend is voor succes, groei en behandeling.