Erfgenamen

Erfgenamen zijn personen die volgens de erfopvolging recht hebben op een deel van de nalatenschap van een overledene. De erfenis wordt geopend bij het overlijden van de erflater en bepaalt wie wat krijgt, en welke schulden kunnen blijven bestaan. Erfgenamen kunnen wettelijk zijn (wettelijke erfopvolging) of testamentair (aangewezen in een testament). In sommige rechtsstelsels bestaan daarnaast legatarissen, begunstigden van specifieke legaten, die een bepaald goed of bedrag ontvangen maar niet als zwaardere erfgenamen in de verdeling worden meegenomen.

Wettelijke erfgenamen worden bepaald door de wet en omvatten meestal nabestaanden zoals de partner en kinderen, met overige bloedverwanten afhankelijk van de situatie. Als er geen wettelijke erfgenamen bestaan, kan de nalatenschap naar de staat gaan. Testamentaire erfgenamen daarentegen zijn degenen die dankzij een testament een erfdeel verkrijgen. Een erfgenaam kan ook tegelijkertijd legataris zijn als het testament dat voorschrijft.

Een erfgenaam kan de erfenis aanvaarden of verwerpen. Bij aanvaarding wordt de erfgenaam verantwoordelijk voor de schulden van de nalatenschap tot het bedrag van zijn of haar erfdeel; bij verwerping gaan de rechten en plichten over op de volgende erfopvolger of, zoals toepasselijk, op de staat. De afwikkeling van de nalatenschap gebeurt meestal via een notaris of rechter, waarbij de boedel wordt vereffend, schulden worden voldaan en bezittingen volgens de wettelijke regels of het testament worden verdeeld. Erfgenamen kunnen ook verplichtingen hebben, zoals het betalen van erfbelasting en het voldoen aan eventuele wettelijke oma verantwoording.