Dreigingsanalyse

Dreigingsanalyse is een systematisch proces waarbij potentiële dreigingen tegen een organisatie, systeem of context worden geïdentificeerd, beoordeeld en geprioriteerd. Het doel is inzicht te geven in de aard, waarschijnlijkheid en impact van dreigingen zodat gerichte beveiligings- en operationele maatregelen kunnen worden ontwikkeld en toegepast.

Dreigingsanalyse is een onderdeel van bredere risicomanagement- en veiligheidsprocessen en wordt toegepast in sectoren zoals cybersecurity, kritieke infrastructuur, defensie, transport en openbaar veiligheid. Het levert input voor beleidsbeslissingen, budgetplanning en incidentresponsplannen.

Belangrijke elementen zijn dreigingidentificatie, kwetsbaarheidsanalyse, inschatting van waarschijnlijkheid en impact, en de prioritering van risico's. Dreigingen kunnen menselijk handelen omvatten (phishing, sabotage), technische incidenten (uitval van systemen, kwetsbaarheden in software), natuurrampen, en geopolitieke of sociale ontwikkelingen.

Het proces omvat doorgaans scoping, verzamelen van relevante gegevens, identificeren van dreigingen, evalueren van kans en impact, prioriteren van risico's, formuleren van aanbevelingen en het opzetten van monitoring en herziening. Methoden zoals threat modeling, scenarioanalyse en raamwerken als STRIDE of OCTAVE worden soms toegepast.

De output is meestal een dreigingsanalyse-rapport of -dashboard met beschrijvingen van dreigingen, kans- en impactscores en aanbevolen controlemiddelen en mitigatiestrategieën. Deze uitkomsten ondersteunen besluitvorming over beveiligingsmaatregelen, investeringen en operationele aanpassingen.

Beperkingen en aandachtspunten: onzekerheid in data, subjectiviteit in beoordelingen en veranderende omstandigheden vereisen regelmatige herziening en bijstelling.