Domeinarchitecturen

Domeinarchitecturen beschrijven de structuur van de domeinen waaruit een organisatie of systeem bestaat en hoe die domeinen met elkaar samenwerken. Het doel is om businessbehoeften en IT-voorzieningen op elkaar af te stemmen en de complexiteit van grote systemen beheersbaar te houden.

In IT-termen worden vaak zakelijke domeinen, data-domeinen en technische of infrastructuurdomeinen onderscheiden. Domeingrenzen helpen bij duidelijke verantwoordelijkheden en eigenaarschap, en helpen bij het kiezen van passende implementatiepatronen zoals data-eigenaarstoegang en service-afbakening.

Domain-Driven Design (DDD) is een benadering die softwareontwikkeling rondom subdomeinen organiseert. Belangrijke concepten zijn bounded contexts, waarin een duidelijke taal en regels gelden, en de ubiquitous language die tussen domeinexperts en ontwikkelaars wordt gedeeld. Context maps geven aan hoe verschillende domeinen onderling communiceren.

Domeinarchitectuur heeft nauwe banden met ondernemingsarchitectuur en frameworks zoals TOGAF en ArchiMate. Modelleren, governance en roadmaps helpen bij afstemming op bedrijfsstrategie, migrietrajecten en integratievraagstukken.

Architectuurpatronen binnen domeinen omvatten zowel monolithische systemen die per domein gericht zijn, als microservices, servicegeoriënteerde en event-driven integraties. Heldere API-grenzen en eigendom van data staan centraal om onafhankelijk te kunnen evolueren.

Voorbeelden bestaan uit een e-commerce domein met subdomeinen zoals productbeheer, bestelling en betaling; binnen elk subdomein geldt een bounded context met een afgesproken taal. Dit ondersteunt duidelijke verantwoordelijkheden en betere wijzigingsimpactanalyse.

Voordelen van domeinarchitecturen zijn betere afstemming tussen business en IT, verbeterde wendbaarheid en schaalbaarheid. Uitdagingen zijn onderlinge coördinatie, data-integratie tussen domeinen en migratie van oudere systemen.