Home

Divisiestructuren

Divisiestructuren verwijzen naar de manier waarop deling relaties organiseren binnen een verzameling, meestal de natuurlijke getallen of de elementen van een ring, in een deels geordende structuur (poset) waarbij a ≤ b geldt als a delende b. In veel gevallen ligt de focus op de delers van een vast element, bijvoorbeeld een getal n. De verzameling D(n) van de positieve delers van n, ordend volgens deling, vormt een eindige lattice met 1 als onderkant en n als bovenkant. Voor elk a en b in D(n) is de grootste gemene deler gcd(a,b) de meet en de kleinste gemeenschappelijke veelvoud lcm(a,b) de join. Daardoor is D(n) een gebonden lattice en in feite een distributieve lattice.

Als n ontbonden kan worden als n = p1^a1 p2^a2 ... pk^ak, dan is D(n) isomorf aan de productruimte

Breder gezien vormt de deling-positie in de natuurlijke getallen een uitgebreid poset, waarin gcd en lcm generalisaties

[0..a1]
×
[0..a2]
×
...
×
[0..ak],
via
de
kaart
die
een
deler
naar
zijn
exponentvector
(e1,...,ek)
stuurt.
Dit
maakt
de
structuur
distributief
en
laat
eenvoudige
telling
toe:
het
aantal
delers
is
tau(n)
=
(a1+1)(a2+1)...(ak+1).
zijn
van
meet
en
join.
In
algebraïsche
context
spreekt
men
ook
wel
van
delingsrelaties
in
ringen
en
monoidcombinatoriek,
waar
de
structuur
van
delers
en
hun
relaties
gebruikt
wordt
in
tellingen,
factorisatie
en
Möbius-functie
op
de
deler-lattice.