Dakvlak

Dakvlak is een bouwkundige term die verwijst naar het vlak waaruit een dak bestaat. Het vormt de zichtbare en functionele oppervlakte en wordt begrensd door de randlijnen van het dak, zoals de nok, de dakrand en de hoeken waar dakvlakken samenkomen. Een dak kan uit één of meerdere dakvlakken bestaan: een zadeldak heeft doorgaans twee dakvlakken; een lessenaarsdak één dakvlak; bij een heupdak komen meestal vier dakvlakken voor.

Het dakvlak ligt op een dakconstructie van spanten of een houten of stalen frame, met daarop isolatie en een dampremmende laag. Bovenop bevinden zich de dakbedekking en onderlaag; de dakbedekking kan keramische pannen, dakpannen, metalen platen, bitumineuze shingles of andere materialen zijn. De keuze hangt af van klimaat, bouwstijl, kosten en onderhoudsbehoeften.

Het ontwerp van dakvlakken is gericht op water- en sneeuwafvoer via goot en regenpijp. Aansluitingen tussen dakvlakken en bij dakramen of dakkapellen vereisen zorgvuldige detaillering om waterdichtheid te waarborgen. Dakvlakken dragen ook bij aan ventilatie en isolatie van de woning.

Bij bouwontwerp wordt de indeling van dakvlakken bepaald door esthetiek, constructie en functionaliteit, en zij worden meegenomen in berekeningen voor wind- en sneeuwbelasting. Onderhoud en inspectie richten zich op beschadigingen aan dakbedekking en afdichtingen, zodat waterdichtheid en isolatie behouden blijven.