Dakvlakken

Dakvlak is een vlak, schuin oppervlak van een dak dat water afvoert en deel uitmaakt van de buitenzijde van een gebouw. Het vormt een zelfstandig onderdeel van de dakopbouw en kan bij samengestelde daken uit meerdere vlakken bestaan. In de bouw wordt gesproken van dakvlak om elk platte gedeelte van het dak aan te duiden. Een zadeldak heeft bijvoorbeeld twee dakvlakken; bij andere dakvormen kunnen vier of meer dakvlakken voorkomen. De dakvlakken worden begrensd door de noklijnen en de dakranden. Elk vlak kan een eigen dakbedekking hebben.

Materiaal en uitvoering:

Dakvlakken worden bedekt met pannen, leien, metalen dakplaten of bitumineuze membranen. Onder de dakbedekking bevindt zich meestal een onderlaag (onderdak) en een dampremmende of dampopen folie, samen met isolatie en ventilatie om condensatie en vochtproblemen te beperken. De keuze van dakbedekking hangt af van klimaat, duurzaamheid, esthetiek en kosten.

Functionele aspecten:

Dakvlakken dragen bij aan waterafvoer via goot en regenpijpen en leveren thermische isolatie en vochtmanagement door ventilatie en dampremmende lagen. De helling van elk dakvlak beïnvloedt drainage en onderhoud; sommige materialen vereisen minimumhellingen.