Brazeverbindingen

Brazeverbindingen, ook wel brazed joints genoemd, zijn verbindingen die ontstaan door brazen, een verbindingsproces waarbij een vulmetaal met een lager smeltpunt dan de basismaterialen smelt en zich door capillaire vloei in de naad laat stromen. Het basismateriaal zelf smelt niet, waardoor de structuur behouden blijft.

Voordat het brazen plaatsvindt, worden de te verbinden delen grondig schoongemaakt en ontvet, oxidelagen verwijderd; een fluxmiddel wordt aangebracht om corrosie tegen te gaan en capillaire vloei mogelijk te maken. De delen worden nauwkeurig opgesteld en verhit totdat het vulmetaal vloeit en tussen de onderdelen door trekt; vervolgens afkoelen vormt de verbinding.

Voordelen van brazed joints zijn onder meer de mogelijkheid om diverse materialen te verbinden, ook dissimilar metals; geringe thermische inwerking op de basismaterialen; goede geleidbaarheid en de mogelijkheid om complexe geometrieën te realiseren. Nadelen zijn de vereisten voor uitstekende passing en reiniging; de sterkte is afhankelijk van de kwaliteit van de verbinding en kan lager zijn dan die van sommige lasverbindingen bij hoge belastingen.

Toepassingen: breed toegepast in HVAC- en koelsystemen met koperen leidingen, warmtewisselaars, automotive-onderdelen, aerospace-componenten, elektronica en sieraden.

Filler metalen: koper-silversystemen, koper-fosfor en nikkelgebaseerde legeringen; voor aluminiumwerk worden vaak aluminium-silicon legeringen gebruikt. Het ontwerp van de joint, de juiste flux en de proceskeuze bepalen de prestaties.