BergeronFindeisenproces

Bergeron-Findeisenproces

De Bergeron-Findeisenprocss is een belangrijkste meteorologische verklaring voor neerslag in gemengde wolken, waarbij ijskristallen groeien ten koste van supergekoelde waterdruppels door diffusie van waterdamp. In koude wolken die zowel ijskristallen als vloeibare waterdruppels bevatten, liggen de evenwichtsdrukken van waterdamp verschillend: de dampdruk boven ijs is lager dan boven vloeibaar water bij dezelfde temperatuur. Daardoor diffundeert waterdamp van de druppels naar de ijscrystals, waardoor druppels verdampen of sublimeren en ijskristallen groeien. Dit proces vindt vooral plaats bij temperaturen ongeveer tussen -10°C en -40°C, zolang er voldoende druppels en Kristallen aanwezig zijn.

Het gevolg is dat de ijskristallen groter worden en uiteindelijk uit de wolk vallen als sneeuwkristallen. Tijdens hun val kunnen ze botsen met druppels, wat leidt tot rijming en de vorming van graupel; bij sterk convectieve wolken kan ook hagel ontstaan. Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden kan de neerslag bij het passeren van warmere lagere lagen smelten tot regen of ontstaan freezing rain.

De Bergeron-Findeisenprocss verklaart waarom neerslag in veel mid- en hoge-latitude wolken uit ijskristallen en graupel bestaat in plaats van uitsluitend uit druppels. Het mechanisme werd onafhankelijk voorgesteld door Tor Bergeron en Walfrid Findeisen in de jaren 1930 en vormt een kernconcept in de moderne meteorologie.