Beeldlagen

Beeldlagen, in het Nederlands vaak eenvoudigweg lagen genoemd, vormen een fundamenteel concept in digitale beeldbewerking en grafisch ontwerp. Een beeldlaag is een afzonderlijke, op elkaar gestapelde afbeelding of object in een document. Door lagen te combineren ontstaat de uiteindelijke compositie, terwijl elke laag onafhankelijk kan worden bewerkt.

Elke laag heeft eigenschappen die de weergave en het samenspel met onderliggende lagen bepalen. Belangrijke kenmerken zijn onder meer zichtbaarheid (wel of niet tonen van de laag), dekking (opacity) en de mengmodus (blending mode), die bepaalt hoe de pixels van de laag zich vermengen met die van lagen daaronder. Laagmaskers maken gedeeltelijke transparantie mogelijk zonder de inhoud van de laag zelf te wijzigen, wat essentieel is voor niet-destructieve bewerkingen. Daarnaast zijn er aanpassingslagen die kleur- en tooncorrecties toepassen op alle onderliggende lagen zonder de originele pixels aan te passen.

Beeldlagen ondersteunen een breed scala aan inhoud, zoals bitmapbeelden, vectorobjecten, tekst en slimme objecten. De workflow omvat vaak lagenclusters of mappen voor betere organisatie. Niet-destructieve editing wordt bereikt via aanpassingslagen, laagmaskers en slimme objecten, waardoor edits reversibel blijven.

Bestandsformaten: veel programma’s slaan bewerkingen met lagen op in gemaksformaten zoals PSD (Photoshop) of XCF (GIMP) en, in sommige gevallen, TIFF. Bestandsformaten als JPEG of PNG slaan doorgaans alleen geschakelde beelden op en ondersteunen geen lagen, wat flattening of export naar een laagdynamische indeling impliceert.

Toepassingen: beeldlagen zijn onmisbaar in fotobewerking, digitale illustratie, grafische vormgeving en cartografie, waar ze flexibiliteit bieden bij compositing, retouchering en revisies.