Arbitrageinstellingen

Arbitrageinstellingen zijn organisaties die arbitragetechnieken toepassen om prijsverschillen te exploiteren tussen markten, instrumenten en tijdstippen. Het basisprincipe is gelijktijdig kopen en verkopen om te profiteren van prijsonevenwichten, waardoor de prijsverschillen verdwijnen. In de praktijk bestaan arbitrage-instellingen uit bankhandelsafdelingen, hedgefondsen, gespecialiseerde marktmakers en geautomatiseerde handelssystemen die gebruikmaken van algoritmen en lage latency-connectiviteit.

Typen arbitrage die voorkomen bij arbitrage-instellingen zijn onder meer cross-market arbitrage (prijsverschillen tussen verschillende beurzen of platforms voor hetzelfde instrument), triangular arbitrage (drie valuta’s gebruiken om een misprijs te exploiteren), statistische arbitrage (op basis van berekende verwachte afwijkingen tussen verwante waarden of tijdreeksen) en convergentie-arbitrage (veronderstelde prijssamenhang tussen gerelateerde effecten die uiteindelijk samen moeten bewegen). In de praktijk spelen technologie en snelheid een cruciale rol: high-frequency trading, co-locatie van systemen, lage latency, geavanceerde modellen en risicobeheertools vergroten de kans op winst en beperken verliezen.

Regelgeving en risico's: arbitrageactiviteiten vallen onder markttoezicht en sectorregels. Ondanks de aanduiding blijft het mogelijk dat verliezen optreden door uitvoering-, financierings- en modelrisico’s en veranderende marktomstandigheden. Marktdeelnemers evalueren prestaties doorgaans via rendement na kosten en gerealiseerde spreads.

Zie ook: arbitrage, marktmakers, high-frequency trading.