zoekgeraakte

Zoekgeraakte is een Nederlands begrip dat verwijst naar voorwerpen die door hun eigenaar kwijt zijn geraakt en daarna zijn gevonden of ingeleverd bij een instantie. Het woord wordt gebruikt om de status van een object aan te geven: het is “zoekgeraakt” of een “zoekgeraakte” zaak, en kan in zinsverbanden voorkomen als zoekgeraakte voorwerpen of zoekgeraakte spullen. In de praktijk is het concept nauw verwant aan gevonden voorwerpen en maakt het deel uit van het openbare beheer van verloren eigendommen.

In veel gemeenten en bij sommige vervoerders worden zoekgeraakte voorwerpen geregistreerd en opgeslagen in een gevonden-voorwerpendienst. Het doel is om eigenaar en voorwerp bij elkaar te brengen. Eigenaars kunnen hun bezit terugvorderen door aantoonbare eigendom te bewijzen, bijvoorbeeld met een aankoopbon, merkbeschrijving of unieke kenmerken. Als het voorwerp niet binnen een bepaalde termijn wordt opgeëist, kan het volgens lokale regels worden verkocht, gedoneerd of anderszins afgehandeld.

Zijner oorsprong ligt in de combinatie van het werkwoord zoeken met het participium geraakt. In officiële contexten komt men de term vaak tegen in combinaties als zoekgeraakte voorwerpen of in gevonden-voorwerpenregisters. Het begrip kan ook in bredere zin als synoniem voor verloren voorwerpen worden gebruikt, hoewel de nauwkeurige terminologie per jurisdiction kan verschillen. Verwante begrippen zijn verloren voorwerpen en gevonden voorwerpen, die beide gangbaar zijn in dagelijks taalgebruik en administratieve procedures.