wglowodanach

Węglowodany to związki organiczne zbudowane z węgla, wodoru i tlenu o ogólnej formule (CH2O)n. Występują w wielu formach i pełnią różne role w organizmach roślinnych i zwierzęcych. Są głównym źródłem energii oraz materiałem zapasowym i strukturalnym.

Klasyfikacja obejmuje monosacharydy (np. glukoza, fruktoza, galaktoza), disacharydy (sacharoza, laktoza, maltoza), oligosacharydy i polisacharydy (skrobia, glikogen, celuloza). W praktyce wyróżnia się węglowodany proste i złożone oraz cukry naturalne i dodane. Błędem byłoby traktowanie ich wszystkie jednakowo; różnią się one szybkością wchłaniania i wpływem na organizm. Błonnik to nieprzyswajalne przez człowieka węglowodany, które mają istotny wpływ na funkcjonowanie jelit.

Funkcje w organizmie obejmują przede wszystkim dostarczanie energii. Glukoza stanowi podstawowe źródło paliwa dla mózgu i czerwonych krwinek. Część węglowodanów magazynowana jest w postaci glikogenu w wątrobie i mięśniach. Błonnik i niektóre oligosacharydy ulegają fermentacji przez florę jelitową, co prowadzi do wytwarzania krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych wspierających zdrowie jelit.

Dietetyka: warto odróżniać cukry naturalne od dodanych w przetworzonej żywności. Zbilansowana dieta powinna uwzględniać różnorodne źródła węglowodanów, w tym błonnik. Zalecany udział energii z węglowodanów zwykle mieści się w zakresie 45–65% całkowitego wydatek energetycznego; spożycie błonnika rekomenduje się na około 25–38 g na dobę, zależnie od płci i wieku.