watervalmethode
Watervalmethode, ook wel het watervalmodel genoemd, is een lineair en sequentieel model voor softwareontwikkeling en systeemontwerp. In dit model doorloopt het project achtereenvolgens de fasen vereisten, ontwerp, implementatie, verificatie (testen) en onderhoud. Elke fase levert documentatie en afstemmingspunten op, waarna de volgende fase begint. Gezamenlijke kenmerken: streng gedefinieerde deliverables, formele goedkeuring en weinig tot geen terugkoppeling naar eerdere fasen zodra die zijn afgesloten.
Geschiedenis: Het model wordt vaak toegeschreven aan Winston W. Royce uit de jaren zeventig. In zijn oorspronkelijke
Voordelen: duidelijke structuur, goede documentatie, voorspelbare planning en budgettering, handig bij projecten met stabiele en duidelijke
Nadelen: beperkte flexibiliteit, lange doorlooptijden, moeilijk aan te passen aan veranderende eisen, risico op miscommunicatie tussen
Toepassingsgebieden: regelgeving- en kwaliteitsgevoelige sectoren, luchtvaart, defensie, automotive en embedded systemen waar eisen vooraf bekend en
Relatie tot Agile: in moderne praktijken wordt waterval gezien als minder geschikt voor snelle verandering; hybride