wakeboarden

Wakeboarden is een watersport waarbij een rijder op een wakeboard wordt voortgetrokken door een motorboot of een kabelsysteem. Het bord combineert kenmerken van snowboarden en waterskiën en heeft bindings die de voeten op het board houden. De rijder staat in een gebalanceerde houding, buigt de knieën en gebruikt bochten en sprongen om over het water en de wake te glijden.

Geschiedenis: Wakeboarden ontstond eind jaren tachtig in de Verenigde Staten uit de combinatie van surfen en kneeboarden. Pioniers ontwikkelden de eerste boards, waarna gespecialiseerde merken en producenten opkwamen. In de jaren negentig werden kabelparken populair, wat de sport toegangelijk maakte voor sporters zonder boot. Vandaag wordt wakeboarden wereldwijd beoefend en georganiseerd door nationale federaties en internationale instellingen.

Uitrusting en werking: Een wakeboard is een korte plank met bindings voor de voeten. Een reddingsvest is gebruikelijk, en vaak draagt men ook een helm. De rijder wordt voortgetrokken door een boot of door een kabelsysteem; de snelheid en de hoogte van de wakes hangen af van het systeem en de ervaring van de rijder. Gevorderden gebruiken verschillende variaties in toeren, sprongen en tricks, vaak op vlakke stukken water of op parkobjecten zoals rails en kickers in wakeboardparken.

Techniek en prestaties: Rijders gebruiken een staande houding met gebogen knieën en het gewicht licht naar achter bij acceleratie. Basisvaardigheden omvatten carven en gecontroleerd edges nemen, jumps en grabs voor gevorderden. Parkwakeboarden voegt toe rijden over rails en mini-kicks. Veiligheid, training en passende beschermende uitrusting zijn essentieel voor iedereen die leert wakeboarden.

Organisatie en competitie: Wereldwijde regels en wedstrijden worden georganiseerd onder auspiciën van internationale federaties zoals IWWF. Wereldkampioenschappen en internationale evenementen maken deel uit van het competitieve circuit, naast regionale competities en gerenommeerde showevenementen.