vrijeveldcondities

Vrijeveldcondities verwijzen naar een akoestische meetomgeving waarin geluid zich zonder significante reflecties van grenzen kan voortplanten. Onder deze condities is de geluidsdruk op meetpunten, ver weg van de bron, primair bepaald door de directe geluidsenergie en door de geometrische spreiding van het geluid. Voor een puntbron in een ideaal vrij veld geldt dat de geluiddruk afneemt met 1/r en dat bij verdubbeling van de afstand de SPL ongeveer met 6 dB daalt.

Kenmerken van vrijeveldcondities zijn afwezigheid of uitschakeling van significante reflecties van wanden, plafonds en vloeren, en het gebruik van absorberende oppervlakken of een ruimte die als vrij veld kan functioneren. Meetopstellingen worden zodanig georiënteerd dat de bron en de microfoon in de far field liggen en dat reflecties minimaal zijn.

Toepassingen en meetprincipes: vrijeveldcondities worden toegepast bij het bepalen van geluidsvermogen en geluidsdrukniveaus van bronnen, luidspreker- en microfoonkalibratie, en bij productontwikkeling en luisteronderzoek. Praktische implementaties vallen onder normen zoals ISO 3741/3744 (bepaling van geluidsvermogen in een vrij veld boven een reflecterend vlak) en aanverwante standaarden; resultaten hangen af van de exacte opstelling en de afscherming van de omgeving.

Beperkingen: vrijeveldcondities zijn idealisaties; in de praktijk blijven reflecties bestaan en meetresultaten zijn gevoelig voor de positionering van bron en microfoon, afstand tot grenzen, en de aard van absorberende materialen.