vloeistofbinding
Vloeistofbinding verwijst naar het proces waarbij een vloeistof fungeert als bindmiddel om vaste deeltjes tot een samenhangend geheel te verbinden. Het ontstaat wanneer de vloeistof de oppervlakken van de deeltjes nat maakt en door capillaire krachten en adhesie bruggen tussen de deeltjes vormt. De sterkte van de binding hangt af van de chemische samenstelling van de vloeistof, de grootte en het type deeltjes, de porositeit van het materiaal, en de verdampingstijd of uithardingsreactie van het bindmiddel.
Mechanismen achter vloeistofbinding omvatten: natting en adhesie tussen vloeistof en vaste fase, oplossing of dispersie van
Meetmethoden voor vloeistofbinding omvatten trek- of schuifproeven op samengeperste monsters om bindkracht te bepalen, capillairiteits- of
Toepassingen van vloeistofbinding zijn onder meer keramiek en aardewerk (slips en lijmbinding), bouwmaterialen zoals cement en