videosignaal

Een videosignaal is een elektrische of optische representatie van bewegende beelden die luminantie- en kleurinformatie bevat en die via een transmissie- of opnamekanaal wordt doorgegeven. Het doel is om beeldinformatie zo te transporteren dat een display of recorder het beeld correct kan reconstrueren.

Video kan analoog of digitaal zijn. Analoge signalen werden historisch vergezeld door systemen zoals CVBS (compositie) of componenten zoals RGB of YPbPr. Bij CVBS wordt luma en chroma op één kabel gecombineerd, terwijl NTSC, PAL en SECAM verschillende kleurcodes en tijdsverhoudingen gebruiken. Digitaal video- signaal omvat ongecomprimeerde of gecomprimeerde data die via moderne interfaces zoals HDMI, DisplayPort of SDI kan worden verzonden, vaak met bijbehorende foutcorrectie en buffering.

In professionele omgevingen wordt vaak SDI (Serial Digital Interface) gebruikt, gebaseerd op SMPTE-normen, terwijl consumentenelektronica vooral HDMI of DisplayPort hanteert. Voor video encoding beschrijven kleurruimtes zoals BT.601 (SD) en BT.709 (HD) hoe luminantie en chrominantie worden gecodeerd. Chroma-subsampling (bijv. 4:2:2 of 4:4:4) reduceert kleurinformatie om bandbreedte te besparen zonder duidelijk verlies voor veel toepassingen.

Video kent verschillende resoluties en scanmethods: SD (480i/576i), HD (720p/1080i/1080p) en 4K (2160p), met progressive of interlaced weergave. Interfaces en transportmedia variëren van coax en glasvezel tot draadloze verbindingen. Kwaliteit wordt beïnvloed door bandbreedte, signaalintegriteit, kleurdefinitie en compatibiliteit tussen apparaten en standaarden. Toepassingen zijn televisie, videoconferenties, streaming en digitale cinematografie.