verwonderde

Verwonderde is de verleden tijd van het werkwoord verwonderen. Verwonderen betekent iemand laten verbazen of het oproepen van verbazing; in het algemeen kan het vertaald worden als “to astonish” of “to surprise.” Het kan transitief gebruikt worden, bijvoorbeeld iemand verwonderde een gebeurtenis, maar ook reflexief, zoals iemand zich verwonderde over iets.

Etymologie en verwante vormen: verwonderen is opgebouwd uit ver- (een prefix met versterkende of scheidende betekenis) en wonderen (het woord voor verbazing of verwondering). Verwondering is de bijbehorende zelfstandig naamwoord, wat de emotie of toestand van verbazing aanduidt, en verwonderlijk is een bijvoeglijk naamwoord dat ‘astonishing’ of ‘remarkable’ betekent. De tijdloze vorm verwonderd (met -d) is het voltooid deelwoord, gebruikt in combinatie met hebben of zijn in samengestelde tijden (bijvoorbeeld het nieuws heeft mij verwonderd). De vorm verwonderde komt uitsluitend voor als de onvoltooid verleden tijd (imperfectum), zoals in “De gebeurtenis verwonderde velen.”

Gebruik en variatie: verwonderde wordt meestal geplaatst bij onderwerpen die in het verleden verbazing wekten. Voorbeelden: “De korte film verwonderde het publiek.” “Het nieuws verwonderde mij.” Met zich-verwonderen blijft ook gebruikelijk: “Zij verwonderde zich over de uitslag.” In moderne taal wordt vaker verbazen gebruikt, maar verwonderen blijft in literaire of beschouwende contexten gangbaar.

Zie ook: verwondering, verwonderlijk, verwonderd.