vervoerslabels

Vervoerslabels zijn labels die aan goederen, pakketten of containers worden bevestigd om informatie over het transport te communiceren. Ze vormen onderdeel van verpakkings- en logistieke labels en dienen om de identiteit, bestemming, wijze van verzending en eventuele speciale handling-instructies snel duidelijk te maken bij verzending, opslag en aflevering.

Belangrijkste typen vervoerslabels zijn bestemmings- en identiteitslabels (adres- en referentie van de zending), handling labels (fragiel, rechtop, dit kant op), en labels met inhouds- of laadgegevens (gewicht, aantallen). Daarnaast bestaan er hazard labels voor gevaarlijke goederen volgens internationale regelgeving, waarin UN-nummer en klasse worden vermeld. Verder worden barcode- of QR-labels en GS1-128-labels toegepast om tracking en automatische data-invoer mogelijk te maken; soms komen ook douane- en certificaatlabels voor.

Regelgeving en standaarden: vervoerslabels moeten voldoen aan internationale regels voor het vervoer van goederen, waaronder de UN aanbevelingen voor het vervoer van gevaarlijke goederen, en de relevante modaliteitregels zoals ADR/RID (weg/rail), IMDG-code (zeevaart) en IATA DGR (luchtvaart). Naast gevaarlijke goederen worden labels vaak afgestemd op standaardisatie van data-uitwisseling, bijvoorbeeld via barcode- en identificatiesystemen die internationaal gehanteerde codes gebruiken.

Toepassing en best practices: labels moeten duurzaam en weersbestendig zijn, duidelijk leesbaar en geplaatst op een zichtbare oppervlakte van de verpakking of container. De informatie op labels moet consistent zijn met vervoersdocumenten en systemen voor magazijn- en transportbeheer. Het gebruik van gestandaardiseerde formaten (zoals GS1-128) vergemakkelijkt tracking, data-uitwisseling en naleving, en labeldata moeten bij wijzigingen in bestemming of vervoerder worden bijgewerkt.