veroveraar

Een veroveraar is iemand die gebieden of macht verwerft door verovering, meestal militair. Het woord wordt gebruikt in historische en hedendaagse context om een persoon aan te duiden die territoriale controle verkrijgt door oorlog of gewapende middelen. De woordvorming komt van het werkwoord veroveren en het achtervoegsel -aar, dat een actor of handelende persoon aanduidt.

Historisch gezien worden veroveraars vaak gezien als leiders die een rijk of macht willen uitbreiden. Bekende voorbeelden uit verschillende perioden zijn Alexander de Grote, Julius Caesar, Genghis Khan en Hernán Cortés. De term kan zowel neutraal als evaluatief worden gebruikt, afhankelijk van de context en het morele oordeel van de verteller.

Internationaal recht en ethiek: in de moderne rechtsorde wordt territoriale verovering door gewapend conflict over het algemeen als illegaal beschouwd. Het gebruik van geweld om land te veroveren wordt beperkt door verdragen en het VN-statuut, dat geweld tegen de soevereiniteit van staten verbiedt en streeft naar territoriale integriteit en vreedzame oplossingen.

Figuurlijk gebruik: naast militair kader kan de term ook metaforisch voorkomen, bijvoorbeeld als iemand wordt beschreven als een “veroveraar van harten” in sport, entertainment of publieke sfeer. In deze gevallen verwijst het naar succes of overwicht in een niet-opeerbare of niet-militaire context.