vasthouding

Vasthouding is een Nederlands begrip dat verwijst naar het vermogen om iets vast te houden of vast te houden aan een positie, toestand of voorwerp. De basis is het werkwoord vasthouden, en het nominaal suffix -ing geeft een handeling of toestand aan. Het woord wordt gebruikt in verschillende contexten met verschillende nuances.

In de fysieke zin gaat vasthouden over grip en stabiliteit. Het kan slaan op het vasthouden van een voorwerp, het behouden van een grip tijdens sport of werkzaamheden, of het handhaven van een positie in trainingen zoals klimmen, gewichtheffen of bouw- en installatiewerk. De term benadrukt de concrete handeling van het 'blijven vasthouden' onder druk of belasting.

In ademhalingstechnieken verwijst vasthouden naar het tijdelijk stoppen van de adem, oftewel adem vasthouden. Dit kan voorkomen bij gecontroleerde ademhalingsoefeningen, fysiotherapie of duik- en sporttraining, en heeft zowel fysiologische als trainingsdoelen, zoals het oefenen van ademcontrole en ontspanning.

Daarnaast heeft vasthouding ook een figuurlijke betekenis: vasthouding kan staan voor doorzettingsvermogen, wilskracht en volharding. Iemand toont vasthouding door ondanks tegenslagen vast te houden aan doelen of principes.

Samengevat kan vasthouding verwijzen naar een concrete handeling (vasthouden van een voorwerp of positie), een ademhalingstechniek (adem vasthouden) of een psychologische eigenschap (doorzettingsvermogen). De exacte betekenis hangt af van de context en het vakgebied.