varkenshouderijen

Varkenshouderijen zijn landbouwbedrijven die varkens houden voor vleesproductie. Ze bestrijken het hele traject van geboorte tot slachtrijp en bestaan uit een breed scala aan bedrijfsmodellen, van kleinschalige familiebedrijven tot grootschalige, intensieve stallen. De sector levert een belangrijke bijdrage aan de regionale economie en aan de voedselvoorziening.

Bedrijfsmodellen en productieproces: De belangrijkste typen zijn farrow-to-finish (kraam- tot finishbedrijf), waarbij zeugen en hun biggen gedurende meerdere fasen op hetzelfde bedrijf blijven. Daarnaast bestaan kraam- en opfokbedrijven die zich richten op de opgroei van biggen, en afzonderlijke vleeskarkensbedrijven die zich richten op de eindfase en vetmesten voor slachtrijp vlees.

Huisvesting en dierenwelzijn: Varkens worden meestal gehouden in stallen met verschillende vloer- en klimaatvoorzieningen, waarbij voer op maat wordt verstrekt. Er bestaan uiteenlopende huisvestingssystemen, waaronder kraamkooien voor zeugen tijdens de kraamperiode en groepshuisvesting voor jonge dieren. Dierenwelzijn en gezondheidszorg vallen onder nationale en EU-regelgeving, en bedrijven moeten voldoen aan eisen voor ruimte, ventilatie, biosecurity en voerkwaliteit. Milieuaspecten omvatten mestopslag en -verwerking en emissies zoals ammoniak en stikstof.

Regelgeving en economische context: De sector opereert onder dierenwelzijns- en milieuregels op Europees en nationaal niveau. Beleidsmaatregelen en marktontwikkelingen beïnvloeden investeringen in stalinrichting, dierenwelzijn en duurzame productie. Economisch levert de varkenshouderij banen en omzet in vele regio’s; de sector staat onder druk door milieukosten, prijsvolatiliteit en veranderende consumentenvraag.