typeconversie

Typeconversie is het proces waarbij een waarde van het ene datatype wordt omgezet naar een waarde met een ander datatype. Het komt voor in programmeertalen, databases en dataformaten en maakt voorzichtige compatibiliteit tussen verschillende onderdelen mogelijk. In statisch getypeerde talen kan conversie tijdens compilatie plaatsvinden, terwijl in dynamisch getypeerde talen conversie meestal tijdens runtime optreedt.

Er zijn twee hoofdtypen conversie: expliciete en impliciete. Expliciete conversie vereist een duidelijke aanwijzing, bijvoorbeeld een cast of een conversiefunctie (bijv. in C: (double) i; in Python: float("3.14")). Impliciete conversie gebeurt automatisch door de taal wanneer een waarde in een context past, bijvoorbeeld bij wijdere types (int naar double) of bij overloading van operatoren.

Veelvoorkomende risico's zijn dat data verloren gaat of dat precisie afneemt, bij bijvoorbeeld omzetting van een float naar een integer, of bij overflow. Onverwachte coercie kan ook runtimefouten veroorzaken, bijvoorbeeld bij proberen van geen-numerieke strings om te zetten.

Praktische aspecten: in databases kunnen gegevens worden omgezet met CAST of CONVERT; in talen bestaan casting-operatoren en conversiefuncties, soms met nuances zoals narrowing vs. widening. In frameworks kan een TypeConverter of vergelijkbare mechanismen bestaan voor databinding en serialisatie.

Beste praktijken zijn onder meer expliciete conversie waar verlies van informatie mogelijk is, inputvalidering en het vermijden van ongewenste coercie door duidelijke regels. Bij ontwerp dient men rekening te houden met de taal- en platformspecifieke eigenschappen van typeconversie.